Wisława Szymborska była jedną z najwybitniejszych i najbardziej znanych polskich poetek oraz laureatką literackiej Nagrody Nobla. Swoje nieco ironiczne spojrzenie na świat, a także uważne i trafne obserwacje otaczającej rzeczywistości, nierzadko z pewnym przymrużeniem oka prezentowała w utworach zamieszczonych na kartach takich tomów poetyckich jak chociażby „Ludzie na moście” oraz „Chwila”.
Wisława Szymborska przyszła na świat 2 lipca 1923 roku na Prowencie (części wielkopolskiego miasta Kórnik). Jej ojciec, Wincenty Szymborski był politykiem związanym z prawicą. Rodzice Wisławy przed jej narodzinami mieszkali w Zakopanem. Do Kórnika przenieśli się na początku 1923 roku. Niedługo potem rodzina Szymborskich przeprowadziła się do Torunia, a kilka lat później do Krakowa, gdzie późniejsza poetka zaczęła uczęszczać do szkoły.
Po wybuchu II wojny światowej Wisława Szymborska pobierała nauki na tajnych kompletach. Jeszcze przed oficjalnym zakończeniem walk rozpoczęła pracę jako urzędniczka na kolei, dzięki czemu udało jej się uniknąć wywózki do Rzeszy na przymusowe roboty.
W 1946 roku Szymborska rozpoczęła studia w zakresie filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wkrótce zmieniła kierunek na socjologię. Ze względu na problemy finansowe nie udało jej się jednak studiów tych ukończyć.
Trzy lata po wojnie Szymborska wyszła za mąż. Jej wybrankiem został Adam Włodek, również poeta. Młoda para zamieszkała w krakowskim Domu Literatów, co bardzo korzystnie wpłynęło na wenę twórczą poetki. Małżeństwo Szymborskiej rozpadło się zaledwie po 6 latach jego trwania – w 1954 roku. W związku ze swoim drugim, nieformalnym partnerem, Kornelem Filipowiczem, poetka pozostała natomiast aż do jego śmierci w 1990 roku.
Debiut literacki Szymborskiej miał miejsce w 1945 roku. Wtedy to na łamach „Dziennika Polskiego” ukazał się jej wiersz pod tytułem „Szukam słowa”. Kilka lat później za pośrednictwem Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” ukazał się pierwszy tomik poetki, zatytułowany „Dlatego żyjemy”. Kolejne utwory jej autorstwa ukazywały się w takich czasopismach jak „Walka” oraz „Pokolenie”. Ten etap twórczości Szymborskiej charakteryzuje entuzjazm wobec rzeczywistości socjalistycznej. Poetka zaliczana była do tzw. pokolenia „pryszczatych”, czyli grupy pisarzy będących zwolennikami podporządkowania literatury ideologiom komunistycznym.
Wisława Szymborska była związana również z „Życiem Literackim”, gdzie prowadziła rubrykę „Lektury nadobowiązkowe”, oraz miesięcznikiem „NaGłos”. Ponadto w późniejszych latach publikowała swoje utwory we wrocławskim magazynie „Odra”. Na łamach tego miesięcznika ukazał się jeden z popularniejszych wierszy poetki tj. „Kot w pustym mieszkaniu”.
Twórczość Szymborskiej została wyróżniona najbardziej prestiżowymi nagrodami, poczynając od Złotego Medalu Zasłużonego Kulturze „Gloria Artis”, przez Nagrodę Goethego, aż do literackiej Nagrody Nobla, którą otrzymała 3 października 1996 roku.
Poetka zmarła 1 lutego 2012 roku w Krakowie, podczas snu. Po świeckim pogrzebie jej prochy zostały złożone na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
