Zespół Placówek Oświatowych w Lubieniu Kujawskim

Jest to jedna z najlepszych książek Colleen Hoover.  Książka pokazuje, w jaki sposób można mówić o emocjach, nawet tych najtrudniejszych do zrozumienia i wyrażenia. Historia jest zadziwiająco prosta – dwoje młodych ludzi zakochujących się w sobie, mimo że wcale tego nie planowali. Zauroczenie prowadzi do trudnej i bolesnej relacji między bohaterami a ich najbliższymi. W końcu miłosny trójkąt rzadko nie zostawia po sobie żadnych ofiar.

Nie jest to książka typowo młodzieżowa, ale taka, która podbije serca zarówno małych, jak i dużych dziewczyn. Uroku niebanalnej historii o marzeniach i przyjaźni, okraszonej sporą dawką paryskiej mody, dodają przepiękne ilustracje. Oprawa graficzna książki jest wyrafinowana i elegancka. Dużą zaletą jest to, jak bardzo rysunki pojawiające się w tej opowieści odbiegają od tych, które zazwyczaj zdobią książki młodzieżowe i dla dzieci.

 „Mopsik, który chciał zostać króliczkiem” to drugi tom serii o sympatycznym psiaku. Tym razem autorka, Bella Swift zwraca uwagę czytelników na potrzebę bycia kochanym i udowadnia, że miłości wystarczy dla wszystkich. Lekka historia wypełniona jest mądrością życiową i emocjonującymi przygodami wesołej rodziny, w której pojawia się nowe zwierzątko!

Zabawna, kolorowa okładka zwiastuje lekką, pełną humoru opowieść, tymczasem książka „Mopsik, który chciał zostać jednorożcem” to wzruszająca, wartościowa historia o tym, że zawsze warto być sobą!

To książka ważna i trudna, gdyż przy nieuważnej lekturze może być odczytana zupełnie opacznie. Główną bohaterką jest Hannah Baker, nastolatka, która zdecydowała się popełnić samobójstwo. Dlaczego? Swoją decyzję uzasadnia 13 powodami nagranymi na 7 kasetach. Taśmy w założeniu mają zostać przekazane kolejno wszystkim, którzy w jakimś stopniu przyczynili się do tragicznej decyzji dziewczyny. Historię Hannah poznajemy wraz z Clayem, bohaterem jednej z taśm.

Pan Artur zabiera nas w świat, do krainy, „której nazwy nikt już nie pamięta”, gdzie Stary Dąb uważany jest za powód klęski owej miejscowości. Ziemia nie rodzi nowych roślin, zapasy w wiosce się kończą, jedynie studnia nadal jest pełna wody, dzięki której życie jeszcze się tli. Kiedy Starszyzna zapowiada wyzwanie, które ma polegać na „rozmowie” z Dębem, nikt prócz Antosia nie ma odwagi wyruszyć przygodzie naprzeciw. Jak można się domyśleć, nasz mały chłopiec, pod osłoną nocy postanawia rozwikłać zagadkę i co więcej – zamierza pomóc sąsiadom jak i roślinom!

Idealna propozycja dla wszystkich fanów „Księgi tysiąca i jednej nocy”. Dobrze się czyta, zwłaszcza w upalne lato. Wysokie temperatury i prażące słońce obecne zarówno za oknem, jak i na kartach powieści pomagają jeszcze lepiej wczuć się w sytuację głównej bohaterki.

Główni bohaterowie książki – Charlie i Silas nie pamiętają niczego sprzed momentu nagłego ocknięcia się. Są czystymi kartami: nie wiedzą, kim są, skąd pochodzą, jaka jest ich przeszłość. Ze wspólnych zdjęć wnioskują, że byli/są parą. W odkryciu własnej tożsamości mają pomóc im tajemnicze kartki, notatki i fotografie.

Pozycja zaskakująca i niejednoznaczna. To historia o rodzinie, przyjaźni, poszukiwaniu własnej tożsamości. Brzmi sztampowo? Gwarantuję, że taka zdecydowanie nie jest. Dużą zaletą jest fakt, że nie jest to typowe romansidło, a dobra obyczajowa książka. Można określić ją również mianem świeżej, a nawet w pewnym sensie innowacyjnej. Pokazuje, że ludzie nie są tacy sami i że jest to jak najbardziej ok. Osińska daje nam lekcję tolerancji i szacunku dla drugiej osoby, tak ważnych zwłaszcza w okresie dorastania. Autorka zdecydowanie nie boi się kontrowersji.

Zabawna, pełna ciepła powieść. „Fangirl” to historia o dorastaniu, przyjaźni mimo różnic i o wyjątkowej miłości do książek.

„Czerwona Królowa” kolejna  historia o dziewczynie tak wyjątkowej, że tylko ona może wpłynąć na losy całego świata? Ta powieść jest jednak inna. Lekkość pióra autorki w połączeniu z oryginalną fabuła tworzą doskonałą propozycję letniej (i nie tylko) lektury.

Maddy żyje pod kloszem. Właściwie całe swoje dotychczasowe życie spędziła w domu – nie opuszczając go i nie przyjmując wizyt ludzi z zewnątrz. Jej jedynymi towarzyszkami są mama i pielęgniarka opiekujące się chorą Madeline. Dziewczyna cierpi na schorzenie, które w skrócie można opisać jako uczulenie na świat – dosłownie wszystko może wywołać u niej reakcję alergiczną, która może doprowadzić do śmierci.